Hoe dankbaar kun je je zus zijn, als ze jou een geweldige seizoensplek tipt die precies is wat jij zoekt? Het overkwam Annelie Reuser. Haar zus tipte camping De Lievelinge. Het krijgen van een seizoensplek was nog niet zo makkelijk, want al deze plekjes worden ingevuld met ludieke kampeermiddelen. Van verbouwde zeecontainers, een SRV wagen, een tipi, yurt en meer creatiefs. Met een beperkt aanbod aan plekjes en een ellenlange aanvraaglijst, was de kans maar piepklein dat het zou gaan lukken!
Annelie stuurde haar plannetje in (een rood met witte stippen caravan met kanten “onderbroek”), en dat heeft geholpen! Nu nog zorgen voor een goede uitvoering van het plan. Annelie vertelt: ‘Bij mijn vriendin Mary-anne stond een Bürstner Lux uit 1979 in de tuin die diende als honk voor haar drie puberzoons, maar ik mocht ‘m zo hebben. Gratis! Nou had ik er ook geen stuiver voor gegeven zoals hij daar stond. Camouflagegroen gespoten en van binnen leek er een emmer of 2 witsel te zijn ontploft. Maar een gegeven paard mag je niet in de bek kijken en de kastjes waren van hout en hadden paneeldeurtjes, wat een potentieel! ‘
De buitenkant werd aangepakt met een groep vrienden. En terwijl zij zorgde voor de inwendige mens met wat hapjes en drankjes, zaten er al snel zes (!!!!) lagen rode verf op. De dag erop kwamen er rode stippen op en tot slot het kanten randje. Dat deed ze door een gordijntje in te ‘pappen’ met verdunde houtlijm en toen tegen de caravan te drukken. Dat droogt transparant, hard en weersbestendig op.
Annelie vertelt verder: ‘Voor de binnenkant heb ik een moodbord gemaakt om mezelf in de hand te houden, ‘T caravanneke is maar klein en ik wilde het rustig en ruimtelijk houden en daar ben ik niet zo goed in….ik neig nogal naar de pipi langkous stijl zeg maar… Verder werd er een nieuwe vloer ing gelegd, verving ik electra en werd de badkamer een praktische opbergruimte. Ik heb heel veel hulp gehad en het was een geweldig leuk project, ik schat dat als ik alle uren optel die iedereen er in heeft gestoken ik wel aan 200 uur kom, maar mocht mijn Bürstner door zijn hoeven zakken, dan begin ik zo weer aan een nieuw pimpproject!
Fotografie: Studio Pienter
De ‘voor’-foto
Van buiten
Van binnen
En nog wat fijne close ups
