Jacqueline is ab-so-luut bevangen door het Caravanity virus. Super enthousiast en heel gedegen ging ze aan de slag met haar Kippetje. Lees haar verhaal en lig dubbel om de serieuze inwijding van haar Kip. LoL.
“Medio januari besluit ik een Kip aan te schaffen nadat een aantal vandalen het, blijkbaar, leuk vonden een binnenbrandje in mijn campertje te stichten. Ik las een artikel in de ANWB Glamping over de gepimpte caravan. Nou dat leek mij wel wat. Vanaf dat moment liet ik me vooral inspireren door Caravanity. De metamorfoses, de inspiraties. Ik kon hier heel onrustig van worden. Gedachtes als ‘ik wil het, ik wil het, ik wil het’ gierden regelmatig door mijn hoofd.
Beginnen bij stap 1, men kope een caravan. Via Marktplaats schaf ik een Kip de Luxe uit 1983 aan. Met een zak over mijn hoofd rijd ik met dat ‘ding’ achter me aan naar huis.
Stap 2, ik wil een en ander serieus en gedegen aanpakken dus ik maak een plannetje van aanpak wat begint met het maken van een moodboard.
Stap 3, ik ga de Kip onder handen nemen en ga aan de slag. Ik koop stoffen en verf. Tijdens de vriesperiode maak ik de gordijnen en stoffeer ik de kussens van de bankjes opnieuw. Ik wil een vast bed en maak van de bestaande kussens een matras.
Het is inmiddels maart en ik krijg last van de lentekriebels. De temperatuur laat het toe dat er geverfd kan gaan worden. Binnen maak ik de hele boel wit (met dank aan Maartje Koning). Fris en ik vind wit een mooie basis. Ik struin internet af voor nog meer ideeen en inspiratie.
Stap 4, het resultaat is verbluffend. Streven is 1 april (geen grap!) alles klaar.
Stap 5, 1 april lukt! Ik organiseer die dag voor vriendinnen een ‘Open Kip dag’ met allemaal kip gerelateerde hapjes. Naast kipkluifjes, wrapje kip, kipgehaktballetjes ook een biologisch advocaatje en veel eieren, vooral heel veel eieren. We moeten vooral blijven kakelen.
Voor de kinderen maak ik een speurtocht ‘zoek de gouden eieren van de Kip’.
Mijn vrijgezelle vriendinnen bombarderen mijn Kippie al snel als een ideale wipkip, voor de lekkerbekken wordt Kippie een Suri (kerrie) kip (voor jullie info, ik heb 50% Surinaams bloed) maar voor mij wordt het toch vooral een scharrelkip. Geen plofkip (zo’n enorme tandemasser) maar zo’n schattig blij biologisch scharrelkipje.
Mijn Kip is klaar, ik val in een gat. Een nieuw projectje kriebelt wel hoor, maar ja wat ‘moet’ ik in godsnaam met 2 caravans?”
De keuken in fases
De ‘living’